Ik ben opgegroeid in de Kroeven en op 21 jarige leeftijd samen gaan wonen in de ‘Dijken’. Al meer dan 30 jaar lid van korfbalvereniging Keep-Fit ’70 waar ik de diverse vrijwilligers taken binnen de jeugdkamp commissie, de activiteiten commissie en de jeugd technische commissie heb vervuld. Meermaals heb ik een jeugdteam getraind en gecoacht en ook mijn vrouw en kinderen spelen korfbal. In de tijd dat wij hondensport beoefende met onze Duitse herders ben ik binnen die vereniging penningmeester, vicevoorzitter en pakwerker geweest. Ik ben graag onder de mensen en zet me dan met plezier in voor anderen om mij heen.

Net als bij zoveel mensen is de landelijke politiek altijd een beetje een ver van mijn bed show geweest, maar lokaal? Daar vindt iedereen wat van. Toch? Ik kwam er achter dat ik me dat in ieder geval wel realiseerde de laatste jaren. Als niet geboren, maar wel getogen Roosendaler durf ik mezelf een redelijke chauvinist te noemen. We mogen best trots zijn op onze gemeente en eerlijk gezegd mis ik dat af en toe wel eens beetje bij mijn stadsgenoten. Klagen lijkt toch altijd makkelijker dan complimenten geven. Dat alles niet altijd helemaal naar ieders zin is, dat is normaal. Maar weinig hadden vroeger voor elk vak een 10 op school. En als je dan denkt dat het ergens nog beter kan, dan moet je er iets aan doen. Vandaar mijn keus voor de lokale politiek.

Want we zijn als Roosendaal al jaren op de goede weg. We mogen blij zijn met alles wat er al
gerealiseerd is.

• Het centrum heel veel aandacht gehad en is mooier geworden, maar daar liggen nog wel een aantal grote aandachtspunten, waar gelukkig tijdens de vorige bestuursperiode al volop op is ingezet om deze aan te pakken. Daarnaast mogen we zekerde wijken en
  dorpen ook niet vergeten. Met veel groen, op de juiste plekken.
• Er is (zeker ook vanuit de Roosendaalse lijst) veel aandacht voor onze ouderen en voor
  onze jeugd, maar we mogen de grootste groep mensen tussen de 20 en de 65 niet uit het oog verliezen. Het standaard modaal gezin valt nog wel eens tussen wal en schip, omdat je hen niet ziet of hoort. Zij “rollen” gewoon mee, gaan elke dag gewoon naar school of naar het werk, maar zij zijn wel de steunpilaren van onze samenleving. Hoe houden we hen (tevreden) in onze gemeente?
• We moeten kritisch blijven wat betreft onze identiteit. De geschiedenis heeft ons
  gemaakt tot wat we nu zijn, maar we mogen of misschien moeten we onszelf wel
  profileren als een moderne stad met karakteristieke dorpen. Hierbij steeds blijven kijken naar hoe zetten we Roosendaal, ook commercieel gezien, goed op de kaart. Iets meer durf/out-of-the-box is daarbij naar mijn inziens wel gewenst.
• Hoe houden we het centrum, de wijken en de dorpen goed maar vooral ook veilig
  bereikbaar? Zowel per fiets, auto en openbaar vervoer. Hiermee zijn we al op de goede
  weg, maar vallen er ook nog wel een aantal zaken te verbeteren.

Kort samengevat wil ik me inzetten voor een groene, moderne, een beetje gedurfde en goed
bereikbare stad niet alleen voor mensen die hier zijn opgegroeid, maar ook voor mensen die hier net naartoe zijn verhuisd. Van jong tot oud, van arm tot rijk. Voor iedereen moet Roosendaal een plek zijn waar men met plezier en zeker ook met trots woont.